Jeden z kapitalnych plakatów z Melaki.
Po kilku dniach zmagań z upałem, błotem i leśnymi stworzeniami nadszedł czas na powrót do cywilizacji :)
Z wioski, która była moją bazą wypadową i znajdowała się, patrząc na mapę, pośrodku niczego jedyny sensowny powrót stanowił autobus do Jerantut. "Turysta" mi się wyłączył, nie miałem ochoty (ani tym bardziej kasy) na kolejną 3-godzinną wyprawę rzeką. A autobus jedzie tylko półtorej godziny :) No i kosztuje tylko ~6 zł.
Autobus podjechał jak na malezyjskie standardy (polskie coś mi się zdaje też...) punktualnie, wszak 30 minut to żadne opóźnienie. Taki typowy lokalny pekaes; klimatyzację stanowiły pootwierane na oścież wszystkie okna, zawieszenie twardsze niż w najlepszych sportowych furach, kierowca też z zapędami wyścigowymi.
Niedorozwinięte tygryski :P
Moim celem na dziś jest Melaka, miasto, patrząc na mapę leżące dokładnie poniżej mnie i w linii prostej oddalone jakieś 250 km. Żadna droga nie prowadzi na południe... nie chciałem jechać przez KL (ileż można!). Trzeba było więc improwizować ;)
Wyszedłem ~1 km wzdłuż trasy i... wystawiłem kciuk :)
to kolejny powód dla którego uwielbiam Malezję! Nie czekałem nawet 10 min! Pierwszy kierowca jechał do pobliskiego meczetu na popołudniową modlitwę, ale dalej nie potrzebowałem podwózki, gdyż meczet znajdował się na skrzyżowaniu całe 2 km dalej na którym musiałem zmienić odbić na południe.
Kolejne 5 min czekania (!) - bardzo sympatyczna Chinka w średnim wieku. Wracała właśnie do Kuala (w Malezji wszystkie drogi prowadzą do Kuala Lumpur) i była wręcz przerażona moim brakiem rozsądku i ryzykiem, jakie wg. niej niesie autostop. Że ona by NIGDY swojej córce na coś takiego nie pozwoliła ;) To jest właśnie ciekawe w Malezji, wielu kierowców straszy jakie to złe i niebezpieczne, i, że nikt tak nie robi, bo się nikt nie zatrzyma, ale zawsze czekam najdłużej te 10 min ;) I NIGDY, czy to w Europie czy w Azji nie miałem ŻADNYCH nieprzyjemnych sytuacji.
Po kolejnych 60 km, moim kolejnym kierowcą był... Talib! A przynajmniej facet żywcem wycięty z propagandowych filmów Al-Kaidy. Ciemna karnacja, długa broda, brudne łachmany na sobie. I jeszcze łamaną angielszczyzną mi opowiada, że on poza Malezją był jedynie w Pakistanie... Ejj, czy to przypadkiem nie tam były te słynne obozy terrorystów? - zdążyło mi przemknąć przez głowę. Facet jeszcze powiedział, że zboczymy z trasy aby podjechać na chwilę do jego znajomego coś załatwić... Zaufałem swojej intuicji i nie wyskoczyłem z krzykiem z auta ;)
Facet oczywiście okazał się być bardzo w porządku. Ma 35 lat, 2 nastoletnie córki, pracuje na budowie i narzekał mi przez pół drogi jak to "źli" Chińczycy im pracę zabierają. Także pamiętajcie, aby nie oceniać nikogo po wyglądzie :)
Zakaz palenia WSZĘDZIE na terenie starówki - SUPER sprawa!
Kolejni kierowcy, kolejne opowieści... To jest jedna z głównych rzeczy jakie uwielbiam w stopie! To, że Ty masz okazję podzielić się z całkowicie Ci obcą, dopiero co poznaną osobą kawałkiem swojego życia, jak i wysłuchać co ona ma do powiedzenia. I uwierzcie mi, słuchanie tych fragmentów życia codziennego zwykłych ludzi z drugiego końca świata to niesamowita sprawa!
Ostatni, ósmy kierowca zatrzymał się przede mną jakieś 70 km przed Melaką. Dwóch przyjaciół, wracają akurat do... Melaki! :D Pasażer nie był zbytnio rozmowny, ale kierowca owszem. Architekt, i przy okazji właściciel małego hoteliku w centrum Melaki. Przez całą drogę bardzo fajnie nam się gadało. Począwszy o malezyjskiej kuchni, po geopolityczną sytuację w regionie skończywszy. Facet był na tyle miły, że zabrał mnie do siebie na kolację. Poznałem jego żonę i małego synka. No i zwykła, domowa kolacja, ze zwykłą, chińską rodziną w Malezji - bezcenne!
Do Melaki dotarłem pod wieczór. Z umówionego miejsca zgarnął mnie mój znajomy (poznany w trakcie szalonego sylwestra w Stambule) - Hristo z Bułgarii. Bardzo pozytywny facet. Zjechał już pół świata, w Melace pracuje w wypożyczalni rowerów, zarabia tyle aby się utrzymać, więcej tymczasowo nie potrzebuje, a, że mieszka w samym sercu chińskiej starówki...
Kilka słów o Melace - starym, chińskim porcie. Na starym mieście, wiele budynków ma nawet i po 200 lat! Historyczna zabudowa, w egzotycznym, chińskim wydaniu... Do tego, stare miasto ma ten specyficzny, dekadencki klimat, który możemy poczuć w czeskiej Pradze, czy przechadzając się po wrocławskiej starówce lub krakowskim Kazimierzu. Melaka jest miastem artystów. Malarzy, grafików, street-artystów. Ci ściągają tu z całego świata, nie rzadko pozostając na dłużej.
Poniżej moja mała fotosesja ;)
Jedna z wielu świątyń w mieście.
Park imienia jakiegoś sławnego strongmana, który najwyraźniej pochodził z Melaki.
Trafiają się też i publikacje z takim oto znakiem... Pragnę wszystkich uspokoić. To nie są książki propagujące faszyzm. Swastyka jest znakiem o wiele starszym niż III Rzesza, wywodzącym się z buddyzmu, używanym również przez inne religie. A oznacza ona "przynoszący szczęście", w Azji jest symbolem szczęścia i pomyślności.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz